تا حدود دویست سال پیش بینش حاكم بر مجامع علمی ما، بینش اسلامی بود اما علم رایج در مجامع علمی امروز ما گرفته شده از غرب و بیگانه از دین است. مهمترین علت انحطاط و ركود جهان اسلام، دوری و فاصله گرفتن ملل اسلامی از اسلام واقعی است. اگر در جامعه ای بینش توحیدی حاكمیت داشته باشد، مسلمانان در كسب علم و معرفت كوتاهی نمی كنند و راه سلطه بیگانه در عرصه علمی و فرهنگی و سایر جنبه ها را سد می كنند زیرا خداوند در قرآن و اهل بیت در روایات فراوان به كسب علم و رفع نیازهای جامعه اسلامی تاكید كرده اند برای نمونه می توان به آیه لن یجعل الله للكافرین علی المومنین سبیلا = خداوند برای كافران راهی برای تسلط بر مومنین قرار نداده است» یا می توان به حدیث معروف نبوی كه می فرماید: اطلب العلم ولو بصین = علم را طلب كنید اگر چه در چنین باشد» توجه به همین آیات و روایات بود که باعث شد مسلمانان ظرف مدت کمی قله های علمی جهان را در دستشان بگیرند دانشمندان نامداری از قبیل جابر بن حیان، خوارزمی، زکریای رازی، ابوریحان بیرونی و . همه تربیت شدگان مکتب اسلام بودند.
اما با مرور زمان علوم انسانی غرب بر کشورهای اسلامی سایر گسترانید. علوم انسانی، در غرب، با الگوگیری از علوم طبیعی، تجربه گرایی را معیاری برای کاوش در ابعاد وجودی انسان قرار داده است، در حالیکه بسیاری از رفتارها، و ابعاد انسانی قابل مشاهده حسی نیستند.
.jpg)
اگر علوم انسانی که بر پایه بینش تجربی و فلسفه مادی استوار است در جامعه اسلامی رواج پیدا کند و مبنای عمل قرار گیرد، جامعه دچار انحراف از مسیر و دوری از آرمانهای خود خواهد شد. علوم انسانی منقطع از وحی، قادر به هدایت جامعه دینی به سوی سعادت و خوشبختی نیستند و در بلند مدت، جامعه را به سستی و تخریب ارزش ها و باورها می کشاند. زیرا اساساً طبق تفکرات مادیِ صرف، خدا و دین و آخرت جایگاهی ندارند.
در جهان بینی اسلامی، علم ، مبنای متافیزیکی دارد و همواره فعالیت علمی بخشی از فعالیت دینی به حساب می آید و برخلاف علم برخاسته از غرب که در تعارض با دین و معنویت است، درنهایت منتهی به توحید و قرب الهی می شود، علم در غرب منحصر در تجربه قلمداد می شد ولی در اسلام علم قلمروی گسترده ای اعم از شوهدی، وحیانی، عقلی و تجربی دارد. علم اسلامی علمی است که بر اصول و معیارها و اهداف وحی منطبق باشد و البته ومی نیست که جزئیات تمامی علوم در متون دینی آمده باشد. زیرا اگر همه موارد آن در متون دینی آمده بود لازمه اش آن بود که مثلا قرآن هزاران هزار جلد باشد و ثانیاً چنین علمی، محدود می شد. علم در اسلام فقط محدود به دایره محسوسات نیست بلکه ریشه در متافیزیک دارد و چون در طول وحی است، هیچ گاه با دین تعارض پیدا نمی کند. چنانچه دانشمندان اسلامی در عرصه های گوناگون علمی، نه تنها از اسلام دور نبودند بلکه هر یک نمونه ای از انسان کامل در زمان خودشان و یا حتی تا به امروز بوده اند.
منظور از اسلامی شدن دانشگاهها بدان معنا نیست که ما از ییشرفتها و دستاوردهای علمی غرب استفاده نکینم بلکه مقصود از اسلامی شدن دانشگاهها آن است که در محیط علمی، فلسفه فکریِ اسلام سایه افکند و علوم انسانی، بر مبنای اسلام سامان یابد و نتیجه تحصیل در دانشگاه ها نزدیکی به خدا و آراستگی به معنویت باشد. نه اینکه روح حاکم بر دانشگاهها روح فلسفه مادی و تفکرات غرب باشد و در نهایت آنچه که ثمره دانشگاهها است فردی مخالف یا معاند با اسلام باشد.
علی بابائی
منبع: سایت باكری افلاین
علم ,اسلامی ,اسلام ,علوم ,علمی ,جامعه ,علوم انسانی ,اسلامی شدن ,باشد و ,از اسلامی ,علم و
درباره این سایت